Δεν υπάρχει σημαντικότερο πράγμα από το θεσμό της οικογένειας. Είναι τα πάντα για έναν άνθρωπο. Από τη στιγμή που γεννιέται έχει άλλους ανθρώπους πλάι του να το φροντίζουν και να το μεγαλώνουν. Γνωρίζει πως σε δύσκολες στιγμές έχει πάντα κάποιους άλλους να του σταθούν. Μπορεί όμως η οικογένεια να αντικαταστήσουν το σχολείο; Στις επόμενες παραγράφους θα παραθέσω επιχειρήματα από τη μία πλευρά και θα απαντήσω ο ίδιος με αντεπιχείρημα εκ της άλλης.
"Το παιδί ξεκινώντας να πηγαίνει σχολείο γνωρίζει και κάνει φίλους, μαθαίνει την υπακοή σε ιεραρχικά ανώτερους, τη συνεργασία, το φλερτ, τη δουλειά και την απεξάρτηση από τους γονείς". Είναι ένα πολύ καλό επιχείρημα των οπαδών του κρατικού σχολείου, καθώς με λίγα λόγια μας λένε πως το σχολείο είναι μια προσομοίωση του έξω κόσμου. Προετοιμάζει το παιδί για αυτά που θα συναντήσει όταν αποφοιτήσει και μπει στην αγορά εργασίας, ή και πιο πριν. Εν μέρει συμφωνώ σε αυτό, με μία ένσταση. Ποιος λέει πως δεν μπορεί να τα κάνει αυτά και μόνο του; Θα πάρω ως παράδειγμα τον εαυτό μου. Μεγαλωμένος στην επαρχία, πριν καν ακόμα πάω παιδικό σταθμό κάθε πρωί έβγαινα έξω και έπαιζα με τα παιδιά του γείτονα με τα οποία έκανα πολύ καλή παρέα. Ναι, στο σχολείο προφανώς θα κάνει παρέες το παιδί και θα συναναστραφεί με κόσμο, αλλά αυτό είναι κάτι που γίνεται και με τακτικές βόλτες στην παιδική χαρά της γειτονιάς. Κοπέλες υπάρχουν παντού όχι μόνο στο σχολείο. Καλύτερη εμπειρία για το τι εστί δουλειά και συνεργασία θα λάβει κάποιος με μία 3μηνη καλοκαιρινή εργασία σε μια καφετέρια, όπου θα 'χει έναν εργοδότη να του δείξει τα βασικά της δουλειάς δίχως περιθώριο λάθους και συνεργάτες που θα προσπαθούν μέσω τυποποιημένων πράξεων να βγάλουν σωστά τη δουλειά, παρά μια σχολική ομαδική εργασία τεσσάρων ατόμων που συνήθως γίνεται μόνο από τους δύο και με μπόλικη βοήθεια από τους γονείς. Όσο για το τελευταίο, αν ένα άτομο είναι "μαμάκιας", το σχολείο δε θα τον αλλάξει. Θαρρείς και δε γνωρίζουμε πληθώρα φοιτητών οι οποίοι παίρνουν 5 φορές τη μέρα τηλέφωνο τους δικούς τους, για να τους πουν πόσο τους λείπουν ή για να ρωτήσουν κάτι απλό εώς γελοίο π.χ. πως να βράσουν μακαρόνια.
"Στο σχολείο λαμβάνεις περισσότερες γνώσεις απ' όσες μπορεί να σου δώσει ένας γονιός". Ισχύει τις περισσότερες φορές, αφού οι δάσκαλοι - καθηγητές έχουν σπουδάσει όσα διδάσκουν. Βέβαια, κανείς δε μαθαίνει τα πάντα από το σχολείο. Οι μισοί ψιλοδιαβάζουν απλά για να περάσουν το μάθημα, ενώ οι άλλοι μισοί αποστηθίζουν λόγω βαθμοθηρίας, λαμβάνοντας μηδενική γνώση επί της ουσίας. Όποιος ενδιαφέρεται πραγματικά για τη γνώση δε θα αρκεστεί στο σχολείο ούτε στο ό,τι του πουν οι γονείς, αντίθετα θα καθίσει και θα κάνει έρευνα από μόνος του. Δίνοντας ένα ακόμα παράδειγμα από τη ζωή μου, 5 χρονών ήμουν όταν η γιαγιά μου μου εξιστορούσε την Οδύσσεια και μου μάθαινε βασική αριθμητική στο σπίτι. Ο παππούς μου που είχε περάσει αρκετά χρόνια της ζωής του στο Ιράν μου έλεγε για την Ιρανική Επανάσταση και το πως έριξαν το Σάχη, πράγματα τα οποία τα είχα αποτυπώσει τότε και αργότερα τα έψαξα και διάβασα αναλυτικά γι'αυτά.
"Ο κάθε γονιός μπορεί να διδάσκει επιλεκτική ιστορία στο παιδί του, κατευθύνοντάς το μέσω της δικής του προπαγάνδας". Επιχείρημα αστείο, δεδομένου του ότι αυτό ακριβώς κάνει το σχολείο σήμερα. Ας πάρουμε ως παράδειγμα τη χώρα μας. Στο σχολείο γιορτάζαμε τη 17 Νοεμβρίου ως φοιτητική επανάσταση! Μας έλεγαν πως το τανκ εισέβαλε στο πολυτεχνείο κάνοντας λιώμα τους φοιτητές που στεκόταν στην είσοδο, το οποίο είναι ψέμα! Έχουν φτιάξει μνημείο για τους ανύπαρκτους νεκρούς της ΕΡΤ, ποιος μας λέει πως δε θα το βάλουν σε πέντε χρόνια στην ιστορία ως πραγματικό γεγονός; Αναγκάζουν τα παιδιά να διδάσκονται τις έμφυλες ταυτότητες. Ειδικά δε, σε χώρες όπως ο Καναδάς αν η πρόνοια διαπιστώσει πως οι γονείς διδάσκουν "ρητορική μίσους" - το οποίο για τα σημερινά δεδομένα μπορεί να σημαίνει πως δεν αποδέχεται την ύπαρξη περισσότερων από δύο φύλων - το παίρνουν από τη φροντίδα τους.
Δίχως δεύτερη σκέψη, είναι εύκολο να διαπιστώσουμε ποιοι θα εξακολουθούν να στέλνουν τα παιδιά τους στο σχολείο, ακόμα και αν το home schooling νομιμοποιηθεί. Θα είναι οι φιλελεύθεροι, οι νεοκομμουνιστές, οι σοσιαλδημοκράτες και γενικά κάθε λογής αριστερός και κεντροδεξιός. Αντίθετα, φανατικοί υποστηρικτές του οι Εθνικοσοσιαλιστές, οι Φασίστες και οι Ελευθεριακοί με έντονο εθνικό αίσθημα. Μιλώντας εξ αυτών, θα ήθελα να δηλώσω πως δεν είμαστε κατά του σχολείου, είμαστε κατά του ΣΗΜΕΡΙΝΟΥ εκφυλισμένου σχολείου! Όσο τα πράγματα παραμένουν ως έχουν, το home schooling είναι πιο χρήσιμο από ποτέ.